10.22
22.22
ten czas wciąż do mnie przemawia
przywiewa wspomnienia szkolnych dni
chwil gdy jeszcze nic takiego się nie stało
czasu w którym wszystko mogło się wydarzyć
naiwność i beztroska,
w cieniu rodzącego się dramatu
teraz dopiero rozumiem
że cierpienia prawdziwego miałam dopiero doświadczyć
doświadczyłam i stał się cud,
przeżyłam
i znów mogę pamięcią wracać wstecz
wspominając minione szczęśliwe dzieciństwo
gdyby mi powiedziano
jak w przyszłości będzie wyglądać moje życie
poddałabym się już dawno
o słodka naiwności
jak mało znamy siebie
dziś wpatruje się w zegar z sentymentem
Ania przepadła bez wieści, Karol odszedł,
Agata pozostała w cieniu
Dziś jest Aga, Asia i Gosia,
tylko z Kasią się psuje
ale wtedy to było ważne
we czworo przeciwko światu
może musiało to się tak skończyć
słodka naiwność odejść
zrobić miejsce prozie życia
kim bym była bez tego?
Nie wiem
kim jestem teraz?
sobą