poniedziałek, 3 listopada 2014

był człowiek
i nie ma człowieka
jednego dnia
plącze się wśród facebookowych znajomych
drugiego biega już z aniołami

a nam na ziemi
co zostaje
tylko płakać już
lamencić i zawodzić
pytając Boga
czemu?

śmierć twoja
przedwczesna
pozbawiła nas
twego uśmiechu
twoich słów
twojej dobroci i ciepła

nauczka na przyszłość
nie odkładaj na jutro
tego
co możesz dziś zrobić

1 komentarz:

  1. Ładny wiersz. To prawda, dzisiaj jest człowiek, jutro go nie ma. Niestety. Wena się przyda. A co do adresu bloga, prawie taki jak zwykle :P Zmienia się tylko początek czyli tytul bloga :) młody-amnezja-spotkanie :)
    Pozdrawiam
    LM

    OdpowiedzUsuń